Klachten GGZ-leed

Helaas hebben veel mensen pijnlijke ervaringen met de GGZ.
Dat vinden wij onacceptabel. De GGZ kán en moet veel beter.

Dwangtoepassing is een belangrijke oorzaak van GGZ-leed.
Het toepassen van dwang in de GGZ, zoals fysieke overmeestering, gedwongen medicatie, gedwongen opname, separatie, fixatie etc. is pijnlijk en traumatisch voor zowel cliënten, naasten, als ook voor vele hulpverleners en omstanders. Dwang heeft niets met goede zorgverlening te maken.

Goede zorg is echter wel mogelijk. Crises en dwang kunnen voorkomen worden door goede zorg op maat, passend bij de persoon, maar vaak zijn de mogelijkheden voor passende zorg niet (tijdig) beschikbaar. Het gebrek aan goede zorg geeft veel GGZ-leed.

Door het gebrek aan goede zorg op te lossen, kan veel GGZ-leed voorkomen worden.

Klachten en ervaringen delen:
Wij roepen iedereen op om GGZ-ervaringen en klachten te delen, zodat hiervan geleerd kan worden, en anderen dit leed bespaard kan blijven. Zowel pijnlijke als goede ervaringen zijn leerzaam om GGZ-leed te voorkomen.

Het delen van klachten ervaringen kan door een tekst achter te laten in het reactie-venster onder dit bericht. Hierin kunnen bijvoorbeeld ook links naar persoonlijke websites en blogs enz. geplaats worden. Het delen van klachten of ervaringen kan ook per email aan: tekeertegendeisoleer@hotmail.com .

De klachten en ervaringen worden verzameld door Stichting Mind Rights en rond 16 mei 2017 zal een bundeling of samenvatting hiervan o.a. aan de Eerste Kamerleden worden aangeboden.

Enkele schrijftips
Omdat we weten hoe lastig het kan zijn om een (vaak complexe) GGZ-ervaring te beschrijven, volgen hier een paar schrijftips:
– Neem de tijd. Denk na over wat je wel en niet wil delen. Schrijf je ervaring bijvoorbeeld eerst voor jezelf uit in een tekst, en laat het even een paar dagen bezinken, of laat iemand het proeflezen, voordat je het deelt.
– Probeer de kern van het probleem of onderwerp in 1 zin samen te vatten, voordat je (eventueel) begint aan de uitleg. Als de situatie erg complex is, probeer het dan in bijvoorbeeld stukken te verdelen.
– Probeer kort en krachtig te blijven, en probeer complexe situaties samen te vatten in grote lijnen.

Maar bovenal, voel je vrij om je hart te laten spreken, en met ons te delen wat jij als probleem en oplossing ziet, zodat we dit krachtig aan de kaak kunnen stellen, met als doel om GGZ-leed in de toekomst te voorkomen.

8 gedachtes over “Klachten GGZ-leed

  1. joas zegt:

    (gelukkig nog nooit) opgenomen geweest met dwangmiddelen/dwangmedicatie, maar wel een prachtig intitiatief.
    groet,
    Joas Westerbeek

    Like

  2. Jos zegt:

    Ik moest verplicht mijn huis opzeggen en met een rechterlijke machtiging in een beschermde woonvorm wonen met allemaal vreemde mensen die ik niet ken of heb uitgekozen??
    recht op zorg is in strijd met recht op vrijheid , naar mijns inziens

    Like

  3. Charlotte Apeldoorn zegt:

    Ik kreeg geen therapie voor mijn trauma’s omdat ik de diagnose schizoaffectieve stoornis had. Deze diagnose was te zwaar, ik had wel psychoses maar nooit zo ernstig dat ik helemaal de weg kwijt was. Ik had meer een schizotypische persoonlijkheidsstoornis naar mijn mening. Omdat ik in de war raakte van eerdere groepstherapie kreeg ik voortaan alleen nog maar pillen. Steeds meer, waardoor ik steeds angstiger en depressiever werd. Elke keer vroeg ik weer naar therapie, maar telkens werd me gezegd dat dit niet meer bestond. Het bestond wel kwam ik later achter, maar niet voor iemand met mijn diagnose. Ik vermoed dat ze graag veel patiënten wilde hebben op de afdeling en me daarom een zwaardere diagnose gaven dan ik eigenlijk had. En mij daarmee goede zorg onthielden. Mijn Factteam had psychologen, daar mocht ik ook mee praten, maar niet over mijn trauma’s. Ik raakte in de war van groepstherapie omdat dit bij mijn gevoel kwam. Daar werden dan weer pillen voor gegeven, maar niemand die me ooit heeft uitgelegd hoe dit werkte bij mij. Misschien heb ik het wel fout en waren ze gewoon bang dat ik weer in de war zou raken. Maar als ik alleen maar zieker werd van medicatie, waarom niet het risico nemen op verlagen van medicatie en therapie geven? En waarom niet eerlijk zijn over de mogelijkheden, en hoe het systeem werkt? Dan had ik een second opinion kunnen vragen. Dat begrijp ik niet. Heeft me bijna mijn leven gekost.

    Like

    • Martijne Rensen zegt:

      Dag Charlotte,
      Wat afschuwelijk dat je dit hebt moeten meemaken en steeds zieker werd. Dat er geen therapie voor trauma’s is, dat is klinkklare onzin. Ze zijn er wel en heel effectief ook alleen wordt het vaak niet gegeven of zelfs geweigerd. Het is helaas veel standaard dat er op zo een wijze met mensen met trauma’s wordt omgegaan in de GGZ. Ben je op de hoogte van de Meldactie die op 29 april gestart is om dit aan de kaak te stellen? Meldactie Betere zorg voor mensen met jeugdtrauma’s. Alles staat op http://www.strakxisnu.nl. Je kunt je klacht melden bij de NZa (Nederlandse Zorgautoriteit) deze ziet toe op zorgaanbieders en zorgverzekeraar. Al veel mensen hebben gemeld. Het is onacceptabel zoals met jou is omgegaan!

      Like

  4. Caroline zegt:

    ik heb al tweemaal meegemaakt dat ik geen hulp kon krijgen omdat ik geen stemmingsstabilisator meer slikte. De eerste keer ben ik uiteindelijk maar een lage dosering seroquel gaan slikken om de fijne spv ster die ik daar had te behouden. Na 4 jaar ben ik gestopt en ik kan nog steeds niet goed slapen. Volgens mij heeft het iets stuk gemaakt in mn slaapsysteem.
    Tijdens opnames heb ik meermaals meegemaakt dat verpleegkundigen geweld uitlokten zodat ze een groepsgenoot in de isoleer konden zetten.
    na een psychose heb ik telang orap gehad en ging niemand in op de belevenissen en gedachtes die ik in die psychose had. Het werd alleen maar afgebroken en daardoor werd ik een jaartje later weer psychotisch – om m’n verhaal af te maken. Zonder interventie of met die van vrienden en familie verliepen psychoses veel beter,
    Ergste ervaring krijg ik niet op ‘papier’.

    Like

  5. Gijs-Jan Bruil zegt:

    Enorme bureaucratie bij hulpverlener en schimmige, onwaarschijnlijke onkostendeclaraties bij verzekeraar, waarbij er geen rekening mee gehouden wordt dat je geen bron van inkomsten hebt. Therapeuten beantwoorden mails niet, zeggen welhaast provocatief dikwijls en om futiele redenen op het laatste moment afspraken af. Als toestemming van gemeente vantevoren nodig is, gaat dit via diverse schakels met voortdurende stagnatie, waardoor lange wachttijden structureel zijn. Functioneren GGZ is een middel waarvan je soms kunt afvragen of het niet erger is dan de kwaal!

    Like

    • Gijs-Jan Bruil zegt:

      Toevoeging Gijs-Jan: Is een kant van het verhaal. Zat in onmogelijke werksituatie en moest op leven en dood daar weg. GG-Net heeft hierbij wel een belangrijke rol gespeeld, en de diagnose Aspergersyndroom staat als een huis. Dit neemt niet weg dat deze verdiensten grote schaduwzijden kennen. Dit wilde ik nog even kwijt!

      Like

Plaats een reactie